ဒီတပတ္ လူငယ္က႑မွာေတာ့ လူငယ္႐ုပ္ရွင္ပြဲေတာ္မွာ Violenz against Violence ဇာတ္ကားနဲ႔ အေကာင္းဆံုး မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ဆု ရရွိခဲ့တဲ့ လူငယ္ဒါ႐ိုက္တာ ခင္စုၾကည္ရဲ႕ စကားသံေတြကို ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
(ဓာတ္ပုံမ်ား - ေဂ်ပုိင္ / ဧရာဝတီ)
“လူငယ္အခ်င္းခ်င္း ေလးစားမႈရွိတယ္ဆိုရင္ေတာ့ လူငယ္က႑က တိုးတက္လာမွာပါ”
ငယ္ငယ္တုန္းက က်မ ေရွ႕ေနအရမ္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တယ္။ ကုတ္အက်ႌ အမည္းေလးေတြနဲ႔ ေကာင္မေလးေတြ၊ ေရွ႕ေနမေလးေတြေတြ႕ရင္ အရမ္းအားက်တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ က်မ ဆယ္တန္းၿပီးေတာ့လည္း ဒီေရွ႕ေနလိုင္းကို ယူခဲ့တာပါ။ အခု က်မ ဥပေဒ ေနာက္ဆံုးႏွစ္ တက္ေနပါတယ္။
ဒါ႐ိုက္တာအလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳဖို႔က ခဲယဥ္းတယ္။ ခဲယဥ္းတယ္ဆိုတာက အခုခ်ိန္မွာ Documentary ေတြ၊ ဘာေတြကလည္း ပြဲေတာ္ေတြ လုပ္မွသာ ဝင္ၿပိဳင္ျဖစ္တာ။
ဒါ႐ိုက္တာအလုပ္နဲ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳမယ္ဆိုတာက ဒါ ဝါသနာအရပဲ လုပ္လို႔ရမယ္။ အသက္ေမြးဝမ္း ေက်ာင္းအရေတာ့ လုပ္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ Documentary ႐ိုက္ကူးတဲ့ အလုပ္ကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွ စြန္႔လႊတ္သြားမွာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေရွ႕ဆက္ၿပီးေတာ့ အႏုပညာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လုပ္သြားခ်င္တာက အဓိကကေတာ့ Documentary အပိုင္းပဲေပါ့။ Short Film ကိုလည္း စိတ္ဝင္စားတယ္။ Script ပိုင္းေတြကအစ ေလ့လာခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ Documentary လိုင္းကို အားသန္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ တကယ့္ သတင္းအခ်က္အလက္ မွန္မွန္နဲ႔ တင္ျပတဲ့ ႐ုပ္ရွင္ကားေတြ ပိုသေဘာက်တယ္။ ဒါေၾကာင့္ Documentary ပိုင္းကို ဆက္႐ိုက္မယ္။
ဒီကားေလးဆိုရင္ က်မ ငယ္ငယ္ကတည္းက က်မကိုယ္တိုင္ ခံစားခဲ့ရတာပါ။
ႏိုင္ငံေရးလို႔ ေျပာလိုက္တာနဲ႔ ေဘးကသူငယ္ခ်င္းေတြက ကိုယ့္ကို မေပါင္းခ်င္ေတာ့တာမ်ိဳး၊ အဲဒီလိုမ်ိဳးဟာေလးေတြ ကိုယ္တိုင္ခံစားခဲ့ရတာမ်ိဳး ကိုယ္တိုင္ ျပန္႐ိုက္ျပရတာ၊ ကိုယ့္အစ္ကို၊ ေမာင္ေတြလည္း ဒီလိုခံစားခဲ့ရတာပဲ ဆိုတာကို ျပန္႐ိုက္ျပရတဲ့အတြက္ တကယ္ ကိုယ္ခံစားရတာနဲ႔ ဥပမာ - အမ်ိဳးသမီးေတြ ဆိုရင္လည္း အမ်ိဳးသမီးေတြ ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္ သတ္ျဖတ္ခံရတာေတြ ဒီႏိုင္ငံမွာ ႐ိုက္ျပတာရွားေသးတယ္။ အဲဒါမ်ိဳးေလးေတြ ႐ိုက္ျပခ်င္တယ္။
အႏုပညာမွာ Directing အျပင္ ဂီတေတာ့ ဝါသနာပါတယ္။ ဂီတကို ဝါသနာပါတယ္ဆိုတာ အေဖကလည္း Musician ျဖစ္တဲ့အတြက္ေၾကာင့္ သီခ်င္းဆိုတာ ဝါသနာပါတယ္၊ ဂစ္တာတီးတာ ဝါသနာပါတယ္။ အခုေတာ့ က်မ ဂစ္တာတီးတာ သင္ေနတယ္။
အဓိက ကေတာ့ က်မက ေရာ့ခ္ဂီတကို ႀကိဳက္တယ္။ အေဖကလည္း ေရာ့ခ္၊ အစ္ကိုေတြ၊ ေမာင္ေတြကလည္း ေရာ့ခ္၊ အိမ္မွာနားေထာင္ျဖစ္ရင္လည္း ေရာ့ခ္သီခ်င္းေတြပဲ နားေထာင္ျဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္ဘဝကို ကိုယ္ပိုင္အျမင္နဲ႔ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ေပးပါဆိုရင္ အဓိကကေတာ့ လူငယ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ လြတ္လပ္တာကိုပဲ ႀကိဳက္တယ္။ က်မကိုယ္တိုင္လည္း အိမ္ကခ်ဳပ္ခ်ယ္တာကို မႀကိဳက္ဘူး။ က်မ လုပ္ခ်င္ၿပီဆိုရင္ လုပ္လိုက္တာပဲ။ ဒီကားကို ႐ိုက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ ႐ိုက္လိုက္တာပဲ။ ဒီသင္တန္း တက္ခ်င္တယ္ဆိုရင္ တက္လိုက္တာပဲ။ အိမ္က ခြင့္ျပဳခ်က္ ရရ၊ မရရေတာ့ က်မလည္း မစဥ္းစားဘူး။ ဒါေပမယ့္လည္း မိဘေတြက ေကာင္းေစခ်င္လို႔ ဒါေလးလုပ္ပါဆိုၿပီး ေဝဖန္တာေတြရွိတယ္။ မိဘေတြက ေျပာျပတယ္၊ ဒီလမ္းကိုသြားဖို႔အတြက္၊ မွားတဲ့လမ္းကို မေလွ်ာက္ဖို႔။ ဒါေပမယ့္ မိဘေတြကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ေပးဘူး။ ဒါကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ေလွ်ာက္မယ့္လမ္း ျဖစ္တဲ့အတြက္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ဖို႔ သင္ေပးထားတယ္။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ က်မတို႔ ေလွ်ာက္မယ့္လမ္းကို ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်တာ မွန္ကန္ဖို႔ပဲ လိုတယ္။
လူငယ္ေတြမွာ လြတ္လပ္တယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း လမ္းမွားမေရာက္သြားဖို႔ လိုအပ္တယ္။ အဲဒီအတြက္လည္း လူႀကီးေတြ ဆံုးမတာကို နားေထာင္၊ နားေထာင္ၿပီးေတာ့ တကယ္လုပ္သင့္လား၊ မလုပ္သင့္လားဆိုတာ ကိုယ္တိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္တယ္။ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္တယ္ဆိုေပမယ့္ ႐ိုးသားဖို႔လိုတယ္၊ ရဲရင့္ဖို႔လိုတယ္၊ တျခားလူေတြကို ေလးစားဖို႔လည္း လိုတယ္။ တျခားလူေတြကို ကိုယ္က မေလးစားဘဲနဲ႔ ရာထူးႀကီးႀကီး ယူထားၿပီးေတာ့ အရင္ အာဏာရွင္ စနစ္အတိုင္းပဲ “ငါေျပာတာလုပ္၊ ငါလုပ္တဲ့အတိုင္း မလုပ္နဲ႔” ဆိုၿပီး အဲဒီလိုလူငယ္ေတြ ရွိေနသေရြ႕ကေတာ့ လူငယ္က႑က ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မွာ မဟုတ္ဘူး။
သီဟတိုး
ေခတ္တိုင္းေခတ္တိုင္းမွာ လူငယ္ဆိုတာသူတို႔ ျဖတ္သန္းရတဲ့ ေခတ္အေျခအေန၊ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ စီးပြားေရး၊ ႏိုင္ငံေရး ဘယ္လိုပဲကြာျခားကြာျခား ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ၊ လန္းဆန္းတက္ၾကြမႈေတြနဲ႔ ေနာင္တခ်ိန္မွာ လူႀကီး ျဖစ္ဖို႔ အားယူေနၾကတဲ့သူေတြခ်ည္းပါ။ လူငယ္ေတြ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းမွာ ေခတ္ေရစီး အေျပာင္းအလဲ အတက္ အက်ေတြ တပါတည္း ပါလာတတ္စၿမဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြေျပာတဲ့ စကားေတြကေနတဆင့္ ဒီေန႔ေခတ္ဘဝေနနည္း ပံုစံကြဲလြဲမႈ၊ ေခတ္ေရစီး အေျပာင္းအလဲ စတာေတြကိုေလ့လာၿပီး သူတို႔ရဲ႕အသံေတြကို The Irrawaddy က အပတ္စဥ္ေဖာ္ျပသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
The Irrawaddy ဂ်ာနယ္မွာ ေဖာ္ျပထားၿပီးသားပါ။
ဂ်ာနယ္ေတြကုိ http://burma.irrawaddy.org/journalsမွာ PDF ဖုိင္အေနနဲ႔ ရယူ ဖတ္ရႈနုိင္ပါတယ္။
.
